Wort zur Woche: "Ansgar sien Krüüz"

Nu is dat all en Johr her: Haithabu un Dannewark sünd Weltkulturerbe! Dat ward an dissen Sündag groot  fiert. In dat Haithabu-Museum is veel to bekieken, wat ut de Wikingertiet utbuddelt un opbewohrt is: Perlen un Knaken, Handwarkstüüg un Wapen, Resten vun Bööt un Kledaasch.

Groten Indruck maakt op mi so’n lütten Steen. Weer woll en Formsteen för’n lütte Striet-Axt. Dor is en Stück na baben utkarvt, is nu en Formsteen för en lütt Krüüz. Disse Steen maakt künnig: Dor hett sik vör öwer 1100 Johren bi de Wikingers groot wat ännert: De christliche Globen is in’ Norden kamen. 

Dat hebbt wi Ansgar, de „Apostel för den Norden“ nöömt ward, to verdanken. He hett de gode Naricht vun Gott sien Leevde, vun Neegstenleevde un Vergeven to de Wikingers henbröcht, wo dat noch Blootwrack (Rache) un Götzengloben geev. „Gott hett mi schickt, ik schall wat Godes künnig maken. Höört to, denn wart ji in Freden leben“. So’n Lüüd, so’n gode Naricht bruukt wi hüüt ok noch. De Strietaxt ward to’n Krüüz! As Teken för Freden un Leben, för Höpen un Vertruun. Dorför steiht dat Krüüz to’n Bispill ok bi’n groten Karkendag in dat Stadion.

Ansgar hett dat in sien Tiet nich licht hat. Awers de christliche Globen hett sik dörchsett un dörcholen; hett veele Minschen holpen, in sware Tieden dörchtoholen. Dat Ansgarkrüüz, dat en Archäoloog in de Eer vun Haithabu funnen hett, is siet en poor Johrn en Dankteken för Lüüd, de sik ehrenamtlich för den Globen un de Kark insett hebbt. Dat Afbild vun de ole Ansgarklock in dat Ansgar-Gemeendehuus in Busdörp, de Naams vun all de Ansgar-Karken un ok de Gedenksteed neven de Haddbyer Kark hoolt dat Andenken an den Apostel för den Norden waak. He höört to dat Weltkulturerbe Haithabu un Dannewark mit to. Sien Anstötten hebbt wi ok hüüt noch nödig: Dat Krüüz seggt Freden an.