Wort zur Woche: "Globen - Höpen - Leevde"

Morgen (18. Juni) warrd in veele Karken  Plattdüütsch Sündag fiert. Bi Gill und Beleem is Plattdüütsch noch en lebennige Spraak. Dat hett veel mit Traditschoon un mit Gemeenschap to doon. Wat is ween, un wat kummt op uns to? Dor warrd in düsse Daag ok bi de Gill in Friechsbarg un bi de Holmer Beleem veel vun schnackt. Un dorto passt ok de Aktion „Wi beed to Disch“.

Op den Holm in Schleswig, meern op den Karkhoff, steiht de smucke Kapell. De Lüüd vun Holm hebbt de Doden in de Mitt nahmen; se höört to dat Leben mit to. In en Finster vun de Kapell (achter den Altar) sünd Krüüz, Anker un Hart afbildt, as Teken för Globen, Höpen und Leevde. De Holmers ehr Leitsprook is de bekannte Vers: „So blifft nu Globen, Höpen, Leevd, disse dree; awers die gröttste vun ehr all is de Leevd“. Hett Paulus in sien 1. Breef an de Korinthers in dat wunnerbare Hoogeleed vun de Leevd opschreben (1. Kor.13). Is noch jümmer aktuell.

Dor hebbt sik de Lüüd vun Holm in all de Johren na richt, dor hebbt se na hannelt, und dat is hüüt ok noch so. Kannst di en Schief vun afsneden! Anfungen hett dat in de sware Tieden, wenn dörch de Pest veel Lüüd ümkamen sünd. Denn hett sik de Gemeenschap üm dat Gräffnis vun de Doden kümmert un hett för de Wittfruuns un Wesenkinner sorgt. „Globen un höpen öwer den Dood rut und de Leevd to den Neegsten“ – dat hett de Holmers tohoop holen, un natürli ok dat Fiern nun Fröhlichsien mit Musik und Danz.

Anker, Krüüz un Hart in dat Glasfinster kriggt en besonneren Glanz, wenn de Sünn dor dörchschienen deit. Dorto passt dat Leed „Gott sien Leevd is as de Sünn, se is jümmer un öwerall dor“. Un wenn se nich to sehn is, wenn dat düster utsehn deit in uns Leben, bruukt wi de Toversicht: Gott sien Leevd un sien Segen hebbt uns nich verlaten. Uns’ Globen, Höpen und Leevd köönt opfrischt warrn.