Kleine Auszeit: "Keen Tiet?"

16.06.2023

Kleine Auszeit von Johannes Pfeifer, Pastor i. R., Schleswig

Ik bün jüst vun den groten Karkendag in Nürnberg trüchkamen. Öwer 70.000 Minschen, dorvun vele junge Lüüd, kemen dor tohoop. Kunn een ok in‘t Fernsehen wat vun mit beleven. Narürli is dat Beleevnis noch veel gröter un deper, wenn een sülms dor mittenmang is. Bi dat Singen un Klatschen, un wenn een Tiet hett, mit anner Christenlüüd ut Noord un Süüd, ut Oost und West to schnacken.

„Nu is de Tiet“ weer dat Thema vun dissen Karkendag. Dat sünd de eersten bekannten Wöör, de Jesus seggt hett, un de bi Markus in de Bibel opschreben sünd. „Nu is de Tiet dor“, seggt Jesus,  „Gott sien Riek is neeg bi.  Kehrt üm un glöövt an dat Evangelium!“ Dat weer de rode Faden för allens, wat dor in Nürnberg seggt un maakt worrn is. Ok Politikers sünd to Woort kamen, jüst so as Bischops, Pasters. Juristen, anner Fachlüüd un Minschen as du un ik. Se hebbt sik Tiet nahmen för uns un mit uns. Se hebbt uns Höpen op Freden un Gerechtigkeit in de Welt opfrischt un stark maakt. Meist as en Vörsmack op Gott sien Riek.

Dat hett natürli ok wat mit uns Ümgahn mit uns Tiet to doon. „Ik heff nu würkli keen Tiet“, warrd oft seggt, wenn dor wat anner ogenschienlich veel wichtiger is. Dat is nich scheun, wenn een to di seggt: „Ik heff nu keen Tiet för di“. Und dorbi hebbt wi doch Tiet, as en Geschenk, so wunnerbaar, as dat Leben sülm. De Tiet is kostbaar un eenmalig, du kannst ehr nich trüchholen un nich fastholen. „Mien Tiet liggt in Gott sien Hannen“, segtt de Bibel (Psalm 31). Wi köönt ehr nich maken, wi köönt ehr nutzen, bruken un utfüllen.

Na den Karkendag heff ik mi vörnahmen, vörsichdig mit den Satz „Ik heff keen Tiet“ ümtogahn. Ik glööv, jeedeen kann sik öwerraschen laten, to rechte Tiet an‘ rechten Oort to ween un en Stück an Gott sien Riek mit to buun. Nu is de Tiet, nich bloots op den Karkendag.