Kleine Auszeit: "Ünner dat Zelt-Dack"

04.07.2025

Kleine Auszeit von Johannes Pfeifer, Pastor im Ruhestand in Schleswig

Nu fiert de Altstädter St. Knudsgill wedder ehr grotes Schüttenfest. Dor warrd jümmer noch veel Platt schnackt. So as bi de Holmer Beleem, de jüst ehr Jubiläum hatt hett. „Op Platt dor schnackt dat Hart sik ut“, warrd oft seggt. Dat kümmt vun Harten, un dat geiht to Harten. Heff ik sülm vele Malen beleevt, damals, as wi noch in Dithmarschen weern, un ok hier in Schleswig. Man goot, dat so veel Lüüd noch Platt verstaht! 

Dat gifft en feine Vers ut de Plattdüütsche Bibel för de Week, de nu to Enn geiht. Jesus segtt to de Lüüd: „Kaamt all her to mi! Wer sik afrackern mutt un en sware Last to slepen hett, den will ik helpen, dat he sik verpusten kann.“ (Matth, 11,28) Disse Inladung is afbildt in dat grote Mosaik öwer den Ingang to’n Doom. Bi en Doomföhrung heff ik geern dor op henwiest: All sünd hier inlaadt, ünner dat Zeltdack vun de Kark.

Veele Minschen bruukt so’n Steed, wo een sik verpusten, sik besinnen, utspannen, niee Kraft tanken kann. Ok unsen Doom is so’n Oort. Dor kann een to Roh kamen, villicht en Licht ansteken, an en leven Minschen denken, ok en Gebeet in dat Book schrieven, dat dor utliggt, oder Gottesdeenst mitfiern.

Mit en Andacht in dat grote Telt op den Netzetrockenplatz hett dat Gillfest anfungen, mit Loff un Dank un fröhlich Singen, ok Gott to Ehr. Un fröhlich geiht dat wieder, bit an’n Dingsdag de Vagel ganz rünnerhaalt is. Wenn dann ok bloots een Schüttenbroder König warrn kann, freut sik doch all de annern mit. Un denn warrd wedder dat Telt bruukt för all de Zeremonien, för Danz un Eten un Drinken. In dat ole Sprickwoort heet dat: „Wer Dag för Dag sien Arbeid deit un ümmer op den Posten steiht un deit dat goot un deit dat geern, de schull sik ok mal amüseern.“ Ik freu mi mit de Schüttengill öwer ehr lange Geschicht un dat de gode Gemeenschap opfrischt warrd.