Wort zur Woche: "Op ewig ungedeelt"

04.06.2021

Wort zur Woche von Johannes Pfeifer, Pastor i. R. in Schleswig

An dissen 2. Sündag na Pingsten („Plattdüütsch Sündag“) wull ik geern Molfsee besöken. Dor schull de grote „Schleswig-Holsteen-Dag“ fiert warrn. Is leider afseggt worrn.  Denn bliev ik hier un maak en lütten Utflug to de Schüttenkoppel mit de feine Utsicht. Dor is 1844 dat Schleswig-Holsteen-Leed to’n eersten Mal sungen worrn: „Schleswig-Holstein meerumschlungen…“. Bi dat Leed denk ik an den olen Satz „Op ewig ungedeelt“. De steiht in den Verdrag vun Ripen (Ribe, 1460). Dat Original liggt in dat Landesarchiv. Op Platt, in de ole Amtsspraak , is för de beiden Herzogtümer Schleswig un Holsteen fastleggt, „dat se bliven ewig tosamende ungedelt“. 

Dat weer ok wichdig tohoop mit Dänemark. Ik bün froh: Mit  uns däänsch Navers sünd wi gode Frünnen. Wi hebbt en lange Geschicht mit’n anner. De weer un de is mennigmaal nich ganz eenfach. För den Freden wüllt wi dankbar ween. Wichdig blifft dat Vermächtnis: Ok in Tokunft höört Schleswig un Holsteen tosamen. Dor is dat ole Wappen en Teken för: De beiden blauen Schleswiger Löwen op de en Siet un dat Holstener Brennnettelblatt op de anner Siet: Ganz verscheden un doch verbunnen! De Gemeenschapp wischt nich weg, wat ünnerscheedlich is. 

„Op ewig ungedeelt“ – dat schall nich bloots en politische Leitsatz ween. Dat is meist as  en Wiespahl, en Opdrag för Minschen, de sik leef hebbt. „De Leev höört nich op“, seggt de Bibel 
(1. Kor. 13). In de Lesung för dissen Sündag steiht: „Gott is Leev; un de in de Leev blifft, de blifft in Gott, un Gott blifft in em“ (1. Joh. 4). Ik glööv, dor höört ok de Neegstenleev mit to.

Uns Landesarchiv mit all de Urkunnen un Akten, besönners mit den Verdrag vun Ripen, is dat Gedächtnis för de Geschicht vun uns Land. Mag ok en Hölp warrn to‘n Globen un Leben in uns Tiet. Lohnt sik, dor mal rin to schnuppern.